GŁOWSKI EUGENIUSZ, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
EUGENIUSZ GŁOWSKI (12 VII 1938 Toruń – 5 V 2018 Gdańsk), kompozytor, profesor gdańskiej Akademii Muzycznej. W Gdańsku od 1945. Edukację muzyczną rozpoczął w klasach fortepianu i wiolonczeli szkoły muzycznej I stopnia w Gdańsku, następnie ukończył szkołę muzyczną II stopnia w klasie wiolonczeli, równolegle uczęszczając do II Liceum Ogólnokształcącego. Naukę kontynuował na Wydziale Pedagogicznym (w sekcji teorii muzyki) Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Gdańsku, ucząc się harmonii, instrumentacji i kontrapunktu u Wandy Dubanowicz.
Absolwent gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (później Akademia Muzyczna): teorii muzyki w 1967 u prof. Marka Podhajskiego i kompozycji w 1971 u prof. Konrada Pałubickiego. W latach 1967–1980 pedagog Państwowego Liceum Muzycznego w Gdańsku, w 1968–2013 pracownik gdańskiej Akademii Muzycznej w Gdańsku. Po przewodach kwalifikacyjnych (w 1977 I stopnia w Akademii Muzycznej w Poznaniu i w 1997 II stopnia w Akademii Muzycznej w Krakowie) profesor tej uczelni, od 1980 do 2005 kierownik Zakładu Kompozycji, w latach 1981–1987 dziekan Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki, 1987-1988 dyrektor Instytutu Teorii Muzyki. W latach 1980–2005 pracował także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Prowadził klasy kompozycji oraz wykłady z zakresu teorii muzyki.
Twórca ponad 70 kompozycji: baśni operowej Latający wiatrak, muzyki symfonicznej (Confessioni, The Other Half), wokalno-instrumentalnej (Homo sum, Tua res agitur, Modlitwa), utworów kameralnych (Punkty przecięcia, Figliki, Poza kalendarzem), muzyki religijnej (Laudate Dominum, Jubilate Deo, pieśni maryjne), chóralnej (Kiedy biało-czerwona, Wierzba przydrożna, Wąż) oraz solowej (Sonatina na fortepian, Capriccio na skrzypce). Kompozycje kameralne i chóralne wykonywano na około 250 festiwalach, konkursach i koncertach w kraju i w 18 krajach Europy, a także w Chile, USA i Peru. Baśń operowa Latający wiatrak, w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego, miała 16 przedstawień w Operze Bałtyckiej w Gdańsku (sezon 1998/1999); wiele utworów wydano drukiem.
Laureat m.in. wyróżnienia na Ogólnopolskim Konkursie w Kamieniu Pomorskim za hejnał miasta (1969), wyróżnienia na Ogólnopolskim Konkursie dla studentów klas kompozycji, członków Koła Młodych ZKP z okazji 50-lecia PWSM w Poznaniu za Pieśni liryczne na chór mieszany i zespół instrumentalny (1970), II nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Feliksa Nowowiejskiego w Gnieźnie za Cztery psalmy na chór chłopięco-męski a cappella (1973), II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim na pieśń chóralną w Poznaniu za Rok czterdziesty piąty na chór męski a cappella (1976), III nagrody na Konkursie Episkopatu Polski w Warszawie za Modlitwy na sopran, baryton, trąbki, kotły i smyczki (1984), nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za Capriccio na skrzypce solo (1990), II nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Toli Korian w Londynie za Wierzbę przydrożną na chór mieszany (1990), nagrody na II Konkursie Kompozytorskim na kolędę i pastorałkę w Będzinie (2005).
Członek zwyczajny Związku Kompozytorów Polskich (ZKP) i Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów ZAiKS. W latach 1978–1996 prezes, wiceprezes i sekretarz Zarządu Oddziału Gdańskiego ZKP. Oznaczony między innymi Srebrnym (1979) i Złotym Krzyżem Zasługi (1985), odznaką „Za Zasługi dla Gdańska” (1981), Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury" (1983), Medalem 50-lecia Akademii Muzycznej w Gdańsku (1997), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2001). Uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1975, 1980, 1985, 1991), Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1986), Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2011).
Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko. 5 V 2021 jego imię nadano sali nr 416 w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Wśród jego uczniów byli m.in.: Krzysztof Olczak, Mariusz Dubaj, Honorata Łopaszyńska, Taida Wiśniewska, Marek Czerniewicz, Anna Przydworska, Monika Cybulska, Robert Koska, Paulina Sadło, Rafał Kłoczko.
