KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/5/54/1_Kolonia_Domków_Fińskich.jpg
Uroczystość oddania do użytku „fińskich domków”, 9 V 1948
„Fińskie domki” przy ul. Pstrowskiego, 2018

KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW WE WRZESZCZU, osiedle 85 drewnianych domów jedno- i dwurodzinnych, położone między ul. Chrobrego a al. Hallera, na północ od ul. Lwowskiej, na niezabudowanym wcześniej terenie; oddane do użytku 9 V 1948 (w rocznicę zakończenia II wojny światowej, co miało wymiar propagandowy), przeznaczone dla robotników Działu Przeładunków Morskich Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego. Pierwsza w Polsce kolonia tego typu (następne budowano na Górnym Śląsku, a także w Warszawie – Osiedle Jazdów), mająca na celu złagodzenie powojennego głodu mieszkaniowego.

Trzypoziomowe domy pokryte dwuspadowym dachem, stawiane z gotowych prefabrykatów (szkielety konstrukcyjne od parteru do dachu wraz z kompletną stolarką) zakupionych w Finlandii (stąd nazwa) w zamian za węgiel, pierwotnie na nieuzbrojonym terenie (bez kanalizacji); pozostałe elementy (mury piwniczne, fundamentowe, kominowe, pokrycia dachów, okna, piece, instalacje elektryczne) wytwarzane w Polsce; ogrzewane piecami kaflowymi; od podwórza ogródek.

27 III 1950 ulicom osiedla nadano nazwy związane z przemysłem węglowym (Górnicza, Koksowa – obecnie nie istnieje, Kopalniana) lub działalnością portu (Dźwigowa); upamiętniono także „pierwszego polskiego przodownika pracy”, górnika Wincentego Pstrowskiego (zm. 18 IV 1948). Osiedle obliczono na trzydziestoletnią eksploatację, stoi jednak do dziś zachowane w dobrym stanie mimo częściowej utraty pierwotnego charakteru i kształtu w wyniku przeprowadzanych indywidualnie prac remontowo-modernizacyjnych. JWas

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii