ŻYLEWICZ JÓZEF, lekkoatleta, trener, patron gdańskiej ulicy

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/a/a7/Żylewicz_1933.jpg
Józef Żylewicz (drugi od lewej) podczas biegu, 1933
Józef Żylewicz prowadzi w biegu na 800 m, 1935
Józef Żylewicz na czele biegu ulicami Wilna, kwiecień 1937
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/5/5a/Kazimierz_Zimny_1959.jpeg
Józef Żylewicz podczas treningu z Kazimierzem Zimnym, 1959

JÓZEF ŻYLEWICZ (3 X 1912 Kiejdany – 13 VIII 1961 Gdańsk), lekkoatleta, trener, patron gdańskiej ulicy. Przed II wojną światową zawodnik klubów Sokoła Wilno (1929–1933), Wojskowego Klubu Sportowego Śmigły Wilno (1934–1935), Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Ognisko Wilno (1936–1939). W 1929 wicemistrz Wilna młodzików w biegu na 1500 m. Mistrz Wilna i okręgu w 1932 (10 000 m, na 800 m – wicemistrz), w 1933 (5000 m i 10 000 m), w 1934 (800 m i 1500 m), 1935 (800 m), 1937 (1500 m i 800 m), 1938 (800 m).

Od 1933 brał udział w indywidualnych lekkoatletycznych mistrzostwach Polski. Dwa pierwsze starty nie przyniosły mu sukcesów: w 1933 w Bydgoszczy w biegu na 800 m znalazł się poza pierwszą szóstką, w 1934 w Poznaniu w biegu na 1500 m zajął piąte miejsce, a w biegu na 800 m ponownie uplasował się poza pierwszą szóstką. W latach następnych był już medalistą: w biegu na 1500 m (srebro: Białystok 1936; brąz: Wilno 1935) i na 800 m (brąz: Wilno 1935, Białystok 1936, Warszawa 1938). Został też mistrzem Polski Kolejowego Przysposobienia Wojskowego podczas zawodów w Toruniu w 1937 w biegu na 1500 m.

31 VII 1938 w Czerniowicach startował w spotkaniu lekkoatletycznym Polska–Rumunia (96:49); był drugi w biegu na 800 m. Reprezentował Polskę Północno-Wschodnią (Białystok–Wilno) w spotkaniach z Prusami Wschodnimi: 15 IX 1935 w Królewcu (czwarty na 800 m, drugi ze sztafetą olimpijską (800+400+200+100 m)), 7 VI 1936 w Białymstoku (drugi na 800 m), 29 V 1937 w Królewcu (drugi na 800 m i ze sztafetą olimpijską) oraz 5 VI 1938 w Wilnie (trzeci na 800 m). Występował w barwach Wilna w zawodach lekkoatletycznych, między innymi w corocznych majowo-czerwcowych spotkaniach z reprezentacją Białegostoku: w 1933 (czwarty na 5000 m, pierwszy ze sztafetą olimpijską), 1935 (drugi na 1500 m, trzeci na 400 m, drugi ze sztafetą olimpijską), 1936 (pierwszy na 800 m, pierwszy ze sztafetą olimpijską), 1937 (wygrał w biegu na 800 m, pierwszy ze sztafetą olimpijską), 1938 (trzeci na 800 m), a także w spotkaniu z drużyną Lwowa 15 VII 1934 (zwycięstwo na 800 m, drugi na 300 m).

Uczestnik wielu zawodów w Wilnie, między innymi biegów przełajowych o puchar dziennika „Słowo”: w 1931 z drużyną Sokoła pierwszy, w 1933 drugi indywidualnie. W 1935 drugi w Biegu Wyzwolenia o Puchar Wojewody Wileńskiego na 4000 m, w 1935 i 1939 zwycięzca wileńskiej edycji Narodowego Biegu na Przełaj.

Po II wojnie światowej mieszkał w Gdańsku. Startował tylko w zawodach oldboyów (między innymi 7 V 1950 zajął drugie miejsce w tej kategorii w biegu na 1000 m o puchar „Głosu Wybrzeża”). Był działaczem sportowym Gdańskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki (GOZLA), od października 1949 trener II klasy, od 1951 w składzie Wojewódzkiej Rady Trenerów Lekkoatletycznych, trener lekkoatletów Lechii (między innymi Kazimierza Zimnego); od 1959 honorowy członek GOZLA. Odznaczony między innymi Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955), pośmiertnie medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). W 1960 uznany za najlepszego trenera Wybrzeża w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” za rok poprzedni.

Żonaty z Marią (14 V 1912 – 5 X 1996 Gdańsk). Ojciec Jerzego (15 IX 1943 – 13 IX 2015 Gdańsk), także trenera, między innymi lekkoatletek Lechii, oraz Barbary Żylewicz-Polanowskiej. Pochowani w grobie rodzinnym na cmentarzu św. Franciszka.

W 1962 komisja złożona z przedstawicieli Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz „Dziennika Bałtyckiego” postanowiła nadać mu pośmiertnie tytuł najlepszego trenera Wybrzeża 1961 roku. Od 1973 z inicjatywy Lechii Gdańsk (następnie Klubu Lekkoatletycznego Lechia Gdańsk) organizowany jest w Trójmieście memoriał lekkoatletyczny jego imienia. Od 8 XII 1980 jego imię nosi ulica w dzielnicy Gdańsk-Piecki-Migowo.

Starty Józefa Żylewicza na mistrzostwach Polski
Data Dystans Wynik
1–2 VII 1933 Bydgoszcz bieg na 800 m poza pierwszą szóstką
5–7 VII 1934 Poznań bieg na 1500 m
bieg na 800 m
piąte miejsce
poza pierwszą szóstką
6–7 VII 1935 Białystok bieg na 800 m
bieg na 1500 m
brązowy medal (2:00,6)
brązowy medal (4:14,8)
26–27 IX 1936 Wilno bieg na 1500 m
bieg na 800 m
wicemistrz Polski (4:14,4)
brązowy medal (2:00,5)
23–24 VII 1938 Warszawa bieg na 800 m brązowy medal (1:57,8)
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii