BACHANEK STANISŁAW, docent Politechniki Gdańskiej

STANISŁAW BACHANEK (23 IV 1920 Opatkowice, województwo lubelskie – 5 I 1997 Gdańsk), docent Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Aleksandra i Marianny. Od 1933 do 1939 uczeń Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu, w którym uzyskał maturę. W latach II wojny światowej pracował w kopalni rudy żelaznej „Władysław” i gospodarstwie rolnym w Strzałkowie koło Radomia. Żołnierz Armii Krajowej (AK) pseudonim „Krak”, walczył w partyzantce w okolicach Radomia.

Od października 1945 studiował na Wydziale Chemicznym PG, od lutego 1950 magister inżynier chemik w specjalności chemia nieorganiczna. W latach 1950–1954 był kierownikiem produkcji w Zakładach Przemysłu Ziemniaczanego w Toruniu i w Fabryce Gazomierzy w Tczewie, w 1954–1955 kierownikiem Działu Techniczno-Produkcyjnego w Zakładach Gazowych Okręgu Gdańskiego w Gdańsku. Od 1955 do 1960 był wojewódzkim inspektorem ochrony wód w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku, m.in. zorganizował Wojewódzkie Laboratorium Kontroli Jakości Wód, kierował też Wydziałem Gospodarki Wodnej. W latach 1961–1972 pracował w Instytucie Gospodarki Wodnej w Gdyni na stanowisku adiunkta i inżyniera, od 1 VIII 1971 na stanowisku samodzielnego pracownika naukowo-badawczego i kierownika Pracowni Technologicznej w Zakładzie Ochrony Wód.

Współpracował także z Zakładami Płyt Pilśniowych w Koniecpolu (powiat częstochowski), gdzie był konsultantem naukowym do spraw gospodarki wodno-ściekowej. Od 1969 doktor na podstawie rozprawy Wpływ stężenia ścieków z produkcji płyt pilśniowych na przebieg ich oczyszczania metodą osadu czynnego (przewód na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej (PW), promotor prof. Jerzy Gańczarczyk). Od 1973 do 1984 zatrudniony był w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Oddziale Morskim w Gdyni. Jednocześnie w latach 1975–1976 był specjalistą technologiem w Rafinerii Gdańskiej w Budowie i w Zakładach Chemicznych „Organika Zachem” w Bydgoszczy, gdzie prowadził badania nad biochemicznym unieszkodliwianiem ścieków ogólnych.

Od maja 1976 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Technologiczne podstawy biochemicznego oczyszczania ścieków z przetwórstwa rybnego metodą osadu czynnego ustalone w badaniach modelowych (przewód na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej na PW). W latach 1976–1990 docent PG. Od 1 IX 1984 kierował Katedrą Technologii Wody i Ścieków na Wydziale Hydrotechniki, od 1 IX 1990 na emeryturze. W latach 1990–1997 był konsultantem naukowym w Zakładzie Ochrony Środowiska oraz Higieny Transportu w Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni.

Specjalista z zakresu inżynierii środowiska, technologii oczyszczania wody i ścieków oraz unieszkodliwiania osadów ściekowych w kanalizacji miejskiej i w przemyśle papierniczym, celulozowym, farmaceutycznym, garbarskim, spożywczym, galwanizacyjnym. Prowadził też badania nad nowymi technologiami utylizacji wody i ścieków w Mazowieckich Zakładach Rafineryjnych i Petrochemicznych w Płocku. Współautor monografii Ochrona wód przed zanieczyszczeniem (Warszawa 1970) i Technologia wody i ścieków (Warszawa 1971). Autor artykułów dotyczących oczyszczalni ścieków, przetwórstwa ryb, stanu zanieczyszczenia wód powierzchniowych województwa gdańskiego, ochrony środowiska, publikowanych w „Biuletynie Instytutu Gospodarki Wodnej”, „Inżynierii Morskiej”, „Materiałach Badawczych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej”, „Wiadomościach Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej”. Należał w latach 1976–1984 do Sekcji Ochrony Wód Rady Naukowej Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, był rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Rolnictwa w Warszawie i Wojewódzkiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT) w Gdańsku.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Armii Krajowej. Żonaty był z Aliną z domu Wasilewską (20 X 1925 – 21 I 2009 Gdańsk), magistrem farmacji. Mieszkał w Gdańsku-Wrzeszczu Górnym przy ul. Wassowskiego 19a. Zmarł po długiej chorobie nowotworowej, pochowany na cmentarzu Srebrzysko. WP

Bibliografia:
„Dziennik Bałtycki, nr 6, 8 styczeń 1997, s. 13 (nekrolog).
Prejzner Jerzy, Doc. dr hab. inż. Stanisław Bachanek, „Pismo PG”, nr 6, 1997, s. 4–6.
Polska Bibliografia Morska. 1919-1991, t. 2, cz. 1, red. Maria Babnis, Jan Kazimierz Sawicki, Gdynia 1993.
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga jubileuszowa, red. Bohdan Zadroga, Gdańsk 2005, s. 526.