BAKOWSKA-OLSZOWY MARZENA, dziennikarka radiowa
MARZENA BAKOWSKA-OLSZOWY (ur. 28 III 1973 Koszalin), dziennikarka radiowa. Córka intendenta Stanisława Bakowskiego (1932 – 1984) i księgowej Lucyny (1935–2003). Przyrodnia siostra olsztyńskiego dziennikarza i biznesmena Ireneusza Henryka Iwańskiego (ur. 2 X 1956). W 1988 ukończyła Szkołę Podstawową nr 17 w Koszalinie, w 1992 tamtejsze I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Dubois. W latach 1992–1998 studiowała historię na Uniwersytecie Gdańskim (UG). W 2003 ukończyła studia podyplomowe „Zarządzanie marketingowe firmą z ukierunkowaniem na rynek europejski” na Politechnice Gdańskiej (PG).
Od września 1990 związana z dziennikarstwem radiowym, w szkole średniej przygotowywała audycje w Radiu Koszalin. Od 1994 do 1996 współpracowała z gdańskim Radiem Plus, przygotowując serwisy informacyjne. Pierwszy próbny dyżur odbyła 24 XI 1994, w dniu pożaru Hali Widowiskowo-Sportowej Stoczni Gdańskiej. Od stycznia 1996 współtworzyła lokalny dodatek do ogólnopolskiej gazety „Słowo – Dziennik Katolicki” (ukazywała się w latach 1993–1997). Od sierpnia 1997 do 7 VI 1998 redaktorka wiadomości i reporterka w gdańskim Radiu Trefl Sp. z o.o. Była pierwszą osobą, która przywitała słuchaczy na antenie w momencie uruchomienia rozgłośni 1 IX 1997. Od 8 VI 1998 do 30 XI 1998 pracowała na stanowisku wydawcy; stworzyła newsroom w Radiu ARnet Sp. z o.o. (radia w stanie likwidacji, później Radio Eska).
Od 1 XII 1998 rozpoczęła współpracę z Radiem Gdańsk, od 1 II 1999 etatowy pracownik tej rozgłośni. Od 2010 współpracuje z Programem Drugim Polskiego Radia, dedykowanym kulturze. Od 2016 wykładowczyni przedmiotu „Sztuka radia” na kierunku Zarządzanie Instytucjami Artystycznymi UG.
Jako dziennikarka radiowa przeszła wszystkie szczeble radiowej kariery: od pracy reportera, wydawcy wiadomości, prowadzenia audycji na żywo, do przygotowywania audycji dokumentalnych i reportaży. Skupia się na kwestiach związanych z historią, historią sztuki, teatrem, literaturą, muzyką klasyczną, sztuką wizualną, filmem. Relacjonuje na antenie działalność środowiska artystycznego w Trójmieście, w tym i kultury pozainstytucjonalnej, prezentując działalność artystów niezależnych.
W Radiu Gdańsk stworzyła cykle audycji, m.in. „Tryptyk Memlinga” (spojrzenie z różnych stron na jeden z najsłynniejszych w polskich zbiorach muzealnych obraz Sąd Ostateczny Hansa Memlinga), „Zabytek – lubię to”, „Weekend z zabytkiem” (cykle audycji poświęcone popularyzacji historii materialnej Pomorza), „Obrazy wojny” (audycje dokumentalne tworzone we współpracy merytorycznej z Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku), „Strajki 1988” (audycje dokumentalne poświęcone studencko-robotniczym strajkom tuż przed zmianami ustrojowymi w Polsce), „Pomorskie miesiące” (audycje dokumentalne współtworzone we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej) oraz „Oni ruszyli lawinę” (audycje dokumentalne poświęcone działalności Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża), „Książki, które polecamy” (cykl popularyzujący czytelnictwo).
Na zlecenie instytucji kultury i wydawnictw, m.in. Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum II Wojny Światowej, prowadzi spotkania autorskie i debaty (głównie w zakresie historii sztuki i historii oraz literatury). Użyczyła głosu nawigującego po stronie internetowej Muzeum Gdańska. W Muzeum Miasta Gdyni współtworzy archiwum mówione, przygotowując notacje historyczne. Zasiada w jury: ogólnopolskiego konkursu „Literacki Debiut Roku” oraz Pomorskiej Nagrody dla Liderek i Liderów Kultury (Nagroda Teodora). Jako wolontariuszka w latach 2002–2004 współtworzyła festiwal kultury chrześcijańskiej „Młodzi i Miłość w Gdańsku”, była odpowiedzialna za program wydarzenia, pozyskiwanie sponsorów i koordynacja pracy 250 wolontariuszy. Jako wolontariuszka członkini Stowarzyszenia MODEM (działającego na rzecz propagowania kultury chrześcijańskiej), Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” oraz Grupy 17, brała udział w opiniowaniu projektu nowej ustawy medialnej.
Wielokrotnie nominowana do finału konkursu radiowego „Audycja Historyczna Roku”, m.in. w 2017 za reportaż Kurtka Ludwika o Ludwiku Piernickim, zabitym w Grudniu’ 70; w 2021 za dokumentu To był Obywatel. Opowieść o Szymonie Pawlickim o aktorze, który zaangażował się w działalność opozycyjną w Sierpniu’ 80; w tym samym roku, wraz z Andrzejem Urbańskim, uzyskała Grand Prix za audycje Pamięć Grudzień 70, w 2025 za reportaże Pacyfikacja w Kwidzynie. Akt oskarżenia po czterech dekadach, Gdańsk 1945" oraz Sokół.
Podobnie wielokrotnie nominowana do finału Festiwalu NNW (Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci), m.in. w 2018 za reportaż James Bond II RP o kapitanie Antonim Kasztelanie, dowódcy kontrwywiadu przed II wojną światową na Pomorzu, w 2020 za reportaż Rozgłośnia Topolówka (wyróżnienie) i za reportażu artystyczny Chłopiec z Wilna z poezją dotyczącą przeżyć wojennych prof. prof. Władysława Zajewskiego (NNW). W 2021 uzyskała nagrodę Marszałka Województwa Pomorskiego w Konkursie „Bałtyk”, za reportaż Miłość z portem w tle o Tadeuszu i Halinie Wendach, w 2022 nominowana była za ten reportaż w konkursie o Nagrodę Reporterską Polskiego Radia „Melchiory”.
Żona Roberta Olszowego (ur. 1966), komandora podporucznika rezerwy Marynarki Wojennej.
