BISCHOF ALBRECHT, proboszcz kościoła św. Katarzyny
| < Poprzednie | Następne > |
ALBRECHT BISCHOF (około 1456 – 20 II 1529 Frombork), proboszcz kościoła św. Katarzyny i kanonik warmiński. Syn burmistrza Philipa Bischofa i jego drugiej żony, Katheriny Ilhorn, brat m.in. burmistrza i burgrabiego gdańskiego Philipa jr.
Od 1481 studiował w Lipsku, od 1486 do 1487 w Orleanie, w 1490 w Bolonii, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. W Rzymie otrzymał tytuł papieskiego notariusza i pokojowca oraz kanonię warmińską, którą objął rok później, po powrocie do kraju. Jednocześnie w latach 1495, 1499–1503, 1505 i 1515 był kanclerzem kapituły warmińskiej. W 1495 otrzymał godność proboszcza w gdańskim kościele św. Katarzyny, w tym samym roku bezskutecznie starał się o objęcie biskupstwa chełmińskiego. Podobnie bezskutecznie ubiegał się w 1500/1501 o biskupstwo kurlandzkie, a w 1505 o biskupstwo sambijskie.
W styczniu 1510 prosił kapitułę warmińską o zgodę na wyjazd do Rzymu, gdzie zamierzał załatwiać swoje prywatne spory z gdańszczaninem Pechwinklem. Po przybyciu do Rzymu, w którym mieszkał do 1514, wystarał się o papieską prowizję na urząd biskupa warmińskiego po Łukaszu Watzenrode (zm. 1512). Otrzymał również tytuł protonotariusza Stolicy Apostolskiej, kanonika i archidiakona lubuskiego. Godności biskupiej nie objął, powrócił na Warmię po wyborze na biskupstwo Fabiana Luzjańskiego. W 1516 jeździł z poselstwem z ramienia kapituły do wielkiego mistrza krzyżackiego do Królewca w sprawach majątkowych zatargów granicznych. W początkach 1520, w okresie walk polsko-krzyżackich, schronił się w Gdańsku (zob. oblężenie Gdańska w 1520). W zarządzanym przez niego kościele św. Katarzyny złożono z czasem większość klejnotów kapituły warmińskiej. Występował też do gdańskiej Rady Miejskiej z apelami o wpłynięcie na polskich zaciężnych, by nie grabili katedry we Fromborku i okolicznych dóbr kościelnych.
W 1521 przebywał w Inflantach, od 1523 już na stałe na Warmii. Kościołem św. Katarzyny pod jego nieobecność i w jego imieniu zarzadzali inni, m.in. w 1521 wikary Georg Musky, także Georgius de Toron, kapelan Joannes Krusze (Cruze), w 1519 prokurator w konsystorzu gdańskim i pomorskim, dwaj ostatni około 1526 porzucili swoje posady.
13 IV 1523 brał udział w wyborze nowego biskupa warmińskiego, którym został jego wuj Moritz Ferber, jako pierwszy podpisał tzw. „artykuły zaprzysiężeniowe” (articuli iurati), określające zobowiązania, jakie stawiano przed nowym biskupem. W grudniu 1524 Rada Miasta Gdańska wzywała go do stawienia się w parafii, a w razie nieprzybycia groziła pozbawieniem godności i prebendy. W Gdańsku jednak się nie pojawił, pod jego nieobecność w kościele św. Katarzyny działał kaznodzieja Jacob Hegge.
Pochowany w katedrze fromborskiej. Przed śmiercią rozdzielił swój księgozbiór między biblioteki w kościele św. Katarzyny w Gdańsku i kapituły w Dobrym Mieście Lubawskim.
Bibliografia:
Knod Gustav Carl, Deutsche Studenten in Bologna (1289–1562). Biographischer Index zu den Acta nationis germanicae Universitatis bononienses, Berlin 1899, s. 47.
Borawska Teresa, Thiedemann Giesse (1480–1550), Olsztyn 1984 (przez indeks).
Borawska Teresa, Albert Bischoff, w: Słownik Biograficzny Kapituły Warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 21–22.
Borawska Teresa, Życie umysłowe na Warmii w czasach Mikołaja Kopernika, Toruń 1996, s. 165–166.
