BODECK VALENTIN, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
VALENTIN von BODECK (21 XII 1617 Gdańsk – 27 VIII 1677 Gdańsk), rajca. Syn burmistrza Valentina Bodecka oraz Agathy, córki burmistrza Johanna von der Lindego. Pobierał nauki domowe, w latach 1634–1636 pod opieką Salomona Vogla, syna Daniela, pastora ze Steblewa, absolwenta studiów w Wittenberdze (zapisany w czerwcu 1630), Królewcu (od grudnia 1631) podróżował po Polsce, dzięki czemu nauczył się języka polskiego.
Po powrocie przez kilka miesięcy zgłębiał zagadnienia prawne pod kierunkiem profesora Gimnazjum Akademickiego Christophera Ricciusa, podobnie krótko w tym samy roku (od 22 VII 1636), wraz z synami swojego mistrza (Joachimem i Constantinem) przebywał na uniwersytecie w Królewcu. W 1637, nadal pod opieką Salomona Vogla, odbył podróż morską do Holandii, odwiedził uniwersytety w Lejdzie i Utrechcie (bez zapisywania się w poczet studentów). Od marca 1638 przez rok przebywał w Anglii, słuchał wykładów na uniwersytetach w Oxfordzie i Cambridge. W 1639 podróżował po Francji, na uczelni w Bourges od 9 lipca do 9 października był wiceprzewodniczącym studenckiej nacji niemiecko-niderlandzkiej, przez cztery miesiące przebywał w Paryżu. W sierpniu 1641 przez Alpy wyruszył do Włoch, słuchał krótko wykładów na uniwersytecie w Sienie. Planował wyprawę do Konstantynopola, otrzymał jednak od rodziny nakaz powrotu do Gdańska. Trzy miesiące spędził jeszcze w Rzymie, następnie przez Strasburg (gdzie 22 II 1642 zapisał się na tamtejszy uniwersytet wraz ze stale mu towarzyszącym Salomonem Voglem) i Utrecht dotarł do Bremy, i stąd drogą morską po pięciu latach wrócił do Gdańska.
W 1642 został członkiem Trzeciego Ordynku jako reprezentant Kwartału Kogi, Salomon Vogel został zaś sekretarzem miasta Gdańska (zmarł już w rok później w Warszawie). 28 XI 1645 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1650 został mistrzem Kwartału Kogi. Od tego samego roku pełnił urząd ławnika, w 1659 był conseniorem, w 1662 seniorem. Od 1677 rajca i w tym roku sędzia. W czasie potopu szwedzkiego brał udział w obronie Pucka (1656).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od ślubu 12 XII 1645 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Kordulą (29 III 1623 – 17 V 1650, pochowana 21 V 1650 w grobie rodzinnym pod płytą nr 423 w kościele NMP), córką ławnika Karla Schwartzwalda (1591–1643), zawarcie tego związku uczcił gratulacyjnym wierszem m.in. Andreas Bythner. Ojciec Valentina Carla (21 I 1647 Gdańsk – 5 VII 1695, pochowany 13 lipca w grobie rodzinnym), w czerwcu 1662 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kawalera.
Jego drugą żoną była poślubiona 30 VI 1652 w kościele NMP Adelgunde (9 V 1628 – 20 I 1695, pochowana 31 stycznia w grobie rodzinnym), córka rajcy Salomona Giesego (1590–1651). Z tego związku miał pięciu synów: Hansa Ernsta (1 X 1653 Hansdorf (obecnie Ławice, gm. Iława) – 4 V 1677 Leyden (Lejda)), zmarłego w czasie studiów na tamtejszym uniwersytecie, Dietricha Konstantina (2 X 1655 Gdańsk – 1 X 1657 Gdańsk), Carla Friedricha (13 X 1658 Ławice – 15 X 1674 Ławice), Georga Gottfrieda Wilhelma (9 IV 1660 – 9 V 1709 Ławice, na dżumę) i Valentina Arndta (28 II 1662 Ławice – 1700 Ławice), bezdzietnego pomimo dwóch małżeństw.
Pochowany 9 IX 1677 w grobie rodzinnym w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił drugi pastor tego kościoła Abraham Heyse. W 1695 spadkobiercy sprzedali na aukcji księgozbior jego i jego syna Valentina Carla.
Bibliografia:
Die alten Matrikeln der Universität Strassburg 1621 bis 1793, beargb. Gustav C. Knod, Bd. 2, Strassburg 1897, s. 238.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 1, Leipzig 1910, s. 372.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 490.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 199.
Chachaj Marian, Związki kulturalne Sieny i Polski do końca XVIII wieku. Staropolscy studenci i podróżnicy w Sienie, Sieneńczycy i ich dzieła w Polsce, Lublin 1998, s. 111–112.
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański” 1965, t. 24, s. 186.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 68.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 42–43.
