BREYN ANNE RENATE, poetka
| < Poprzednie | Następne > |
ANNE RENATE BREYN (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), poetka. Córka Johanna Philippa Breyna. Pozostawiła po sobie Kleine Sammlung poetischer Einfälle bei müßigen Stunden verfertiget (Mały zbiór pomysłów poetyckich w czasie wolnym powstałych, 1748), zbiór utworów poetyckich (rękopis w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej). Obejmuje on wiersze refleksyjne i religijne, układane często pod znane melodie, epitalamia (pieśni weselne, niekiedy w formie sielanki), epicedia i epitafia, utwory imieninowe i urodzinowe, kantaty na Nowy Rok (Cantata. Auf das Neue Jahr 1738) i imieniny ojca (Cantata an des lieben Papa Seinem Nahmens Tage. Anno 1730 d. VI Mai), żartobliwe listy do matki, ojca, przyjaciół, wiersz o ananasie z ogrodu ojca, który dojrzał w ogrodzie ojca (Poetische Beschreibung der edlen Ananas..., Anno 1733).
Wiersze powstawały w „czasie wolnym” (bei müßigen Stunden) z myślą głównie o najbliższych, rodzicach i przyjaciołach, łączyły w sobie liryzm, powagę i żart. Była także autorką wierszy witającego w Gdańsku króla Stanisława Leszczyńskiego (1733) i opisującego działania gdańskiej delegacji w Petersburgu (1735, zob. np. Carl Gottlieb Ehler). Swojej twórczości nie publikowała drukiem. Wykonała również 93 kolorowe ilustracje do dzieł przyrodniczych ojca.
