GROTA GRZEGORZ, geolog
< Poprzednie | Następne > |
GRZEGORZ GROTA (18 II 1935 Sulmin koło Kartuz – 7 V 2011 Gdańsk), geolog. Syn Bronisława i Amalii (17 IX 1911 – 17 X 1971 Gdańsk). Od 1946 mieszkał z rodzicami w Gdańsku. W 1954 zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym, do 1959 studiował na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej (PG), magister inżynier w specjalizacji geologia inżynierska. W latach 1960–1990 pracował w oddziale gdańskim „Geoprojektu” w dozorze geologicznym, był kierownikiem Działu Wierceń, głównym inżynierem, następnie do 1990 dyrektorem.
Podczas pełnienia funkcji głównego inżyniera wykonał dokumentację geologiczno-inżynierską m.in.: suchego doku w Stoczni Gdynia, zachodniej obwodnicy Trójmiasta, autostrady A1 na odcinku Gdańsk–Toruń, Rafinerii Gdańsk, lotniska w Rębiechowie, Bazy Paliw Płynnych w Porcie Północnym, obiektów w porcie w Gdańsku, w Stoczni Gdańskiej i Gdańskiej Stoczni Remontowej.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984). Żonaty był z Ewą, pochowany z nią na cmentarzu Srebrzysko
Bibliografia:
Balcer Marian, Grota Grzegorz, w: Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, red. Stanisław Downarowicz, Lubin 2013, 225–227.