HEYN FRIEDRICH, kupiec, armator
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH HEYN (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava Heyna (18 VIII 1782 Słupsk – 12 VI 1859 Gdańsk) i poślubionej przez niego w 1802 Anny Friederiki Caroliny (1780 – 19 IX 1807), córki Johanna Davida Schmidta (1759–1822). Brat Gustava (27 IV 1803 Gdańsk – 13 XII 1875 Belfast), kupca i wicekonsula w Belfaście. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), od 1844 do śmierci przy Langgasse 75 (ul. Długa).
Właściciel żaglowych statków handlowych. W 1849 do jego firmy należały: pinka „Emma Heyn” (pojemność 383 łasztów), barki „Die Braut” (312 łasztów), „Stadt Colberg” (286 łasztów), „Providence” (257 łasztów), szkuner „Brillant” (257 łasztów), brygi „Belohnung” (147 łasztów) i „Gute Hoffnung” (146 łasztów). W 1864 posiadał siedem jednostek typu pinka o pojemności od 130 do 430 łasztów (np. w lipcu 1875 jeden z jego statków, „Admiral Prinz Albert”, płynął z Gdańska do Liverpoolu z ładunkiem soli), był też właścicielem największego w swoim czasie w Gdańsku żaglowca „Marineminister von Roon”. Z floty tej w 1880 pozostał w eksploatacji już tylko bark „Ottilia” (560 BRT). Posiadał małą stocznię przy Lastadii 35, gdzie w latach 1855–1874 budowane były statki o ładowności nawet ponad tysiąca ton (650 łasztów).
W okresie 1851–1874 nieetatowy członek Zarządu Miasta, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1834 członek gdańskiej loży masońskiej „Eugenia” ( wolnomularstwo), przez 59 lat był członkiem Resursy Concordia (najdłuższy staż członkowski). W 1844 zgłosił projekt budowy w Gdańsku pierwszej gazowni.
Był czterokrotnie żonaty. 29 X 1829 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) związek małżeński z panną Elisabethą (ur. 17 VII 1812 Gdańsk), córką Johanna Gottlieba Neumanna (zm. 1834). Po jej śmierci, 28 VI 1840 w kościele NMP ogłoszono jego zapowiedzi ślubne z panną Emmą Marią Luisą (29 X 1820 Szczecin – 14 I 1849 Gdańsk), córką szczecińskiego kupca Ludwiga Heinricha Carla Heyn, ślub odbył się w Szczecinie 13 VII 1840. Po raz kolejny zaręczył się w Grudziądzu 18 XII 1850 z Johanną Amalią (27 XII 1822 Gdańsk – 21 XI 1876 Gdańsk), córką aptekarza z Grudziądza Engelhardta i jego żony z domu Löfass. Ich ślub odbył się 28I 1850 także w gdańskim kościele NMP. Czwartą żoną od 29 XII 1883 była Anna Augusta (3 V 1852 Gdańsk – 1920), córka kaletnika Johanna Christiana Schencka.
Z pierwszego małżeństwa ojciec Alwiny (1830–1916), żony oficera Emila Niehr, Karla Edmunda Friedricha (10 X 1832 – 1896), od
16 X 1868 żonatego z Julią von Heyn, Valeski (1833–1866), żony oficera Juliusa Sommerfelda, oraz Olgi (1834–1918), żony lekarza Justusa Bredowa. Z drugiego związku doczekał się Gustava Friedricha (14 IV 1841 – 21 III 1888), Idy Marii (23 IX 1842 Gdańsk – 4 VII 1920 Bad Harzburg), zamężnej
od ślubu 17 VII 1866 w Himmelfahrtskirche ( kościół Niepokalanego Serca Maryi) w Gdańsku-Nowym Porcie z oficerem Leopoldem Bredau oraz Emmy Julii (5 XII 1845 Gdańsk – 9 I 1923 Gdańsk), żony intendenta Johanna Karmanna. Z trzeciego związku ojciec Eugenii (1852–1937) żony oficera Edmunda von Papen, Heleny (1853–1909), żony Lionela von Donop,
Magdaleny (27 XII 1857 – 1940), żony oficera Hermanna von Schleichera, Johanna Williama Friedricha (1 XII 1858 – 1933), posiadacza ziemskiego, żonatego z Friedą z domu Exhs, Friedricha Gottlieba Paula (1859–1917) i Susanny (1861–1942), żony oficera Karla von Schleichera. Czwarte małżeństwo było bezdzietne.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 441, nr 2716/92 (akt zgonu).
„Danziger Zeitung”, 7 XII 1892 (nekrolog).
