KOWALSKI ZBIGNIEW, prorektor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ZBIGNIEW KOWALSKI (11 VI 1936 Ciechanów – 14 XI 2007 Gdańsk), prorektor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Władysława i Janiny. W 1954 zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym w Ciechanowie. Studia wyższe ukończył w 1963 na Wydziale Elektrycznym PG, magister inżynier elektryk.
W latach 1963–2006 pracował na Wydziale Elektrycznym PG, od 1971 doktor, od 1980 doktor habilitowany. W 1981 powołany został na stanowisko docenta, od 1988 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2002 profesor zwyczajny. W latach 1984–1987 zastępca dyrektora Instytutu Elektroenergetyki i Automatyki, w 1987–1990 prorektor ds. badań naukowych. W roku akademickim 1988/1989 był przewodniczącym Uczelnianej Komisji ds. wynalazczości. W latach 1997–2003 kierownik Studium Doktoranckiego Wydziału Elektrotechniki i Automatyki, od 2000 do emerytury w 2006 kierownik Katedry Automatyki PG.
Autor i współautor publikacji na temat automatyki okrętowej silników spalinowych, automatyki, automatyzacji statków, w tym czterech monografii, m.in. Wahania napięcia w układach elektroenergetycznych (Warszawa 1985), także artykułów, m.in. Badania symulacyjne podsystemów napędowych statków ( „Zeszyty Naukowe PG”, seria „Elektryka”, 1980). Współautor pięciu patentów, m.in. Sposób badania dynamicznych zmian prędkości kątowej spowodowanych zmianami obciążenia silnika spalinowego z regulatorem prędkości kątowej (1986).
Członek Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk (PAN), Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego, Komitetu Automatyki Polskiego Stowarzyszenia Pomiarów i Robotyki POLSPAR. Wiceprzewodniczący Rady Technicznej Polskiego Rejestru Statków w Gdańsku, Rady Programowej czasopisma naukowo-technicznego „Pomiary Automatyka Kontrola”. Członek korespondent Kaliningradzkiego Oddziału Międzynarodowej Akademii Informatyki.
W latach 1963–1989 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), od 1968 członek Komitetu Uczelnianego PG, w latach 1970–1972 II sekretarz Komitetu Uczelnianego, w 1977–1987 I sekretarz. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, m.in. w 1983 laureat nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za opracowanie i wdrożenie metody badań syntetycznych spalinowych zespołów prądotwórczych dużej mocy.
Żonaty był z Zytą Marią z domu Stacewicz (2I 1940 – 11 I 2021 Gdańsk), absolwentką Uniwersytetu Łódzkiego, doktorem nauk chemicznych (promotorka: prof. Stanisława Wanda Szczepuła, adiunktką na Wydziale Chemicznym PG.
Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Abryszeński Piotr, Politechnika Gdańska 1968–1980. Portret społeczno-polityczny, Gdańsk 2022, s. 167, s. 304–307, 313–315, 386.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. Bolesław Mazurkiewicz, Gdańsk 2014, s. 84.
Wydział Elektrotechniki i Automatyki wczoraj i dziś. Księga jubileuszowa 1904–2004, red. A. Grono, Gdańsk 2004, s. 214–215.
