KUMM PAUL, dyrektor Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej
< Poprzednie | Następne > |
PAUL MARIA JOSEPH KARL KUMM (19 XI 1866 Gdańsk – 14 IX 1927 Gdańsk-Stogi), przyrodnik. Syn kupca Karla Kumma i Johanny Elisabethy z domu Mattern. Po ukończeniu w 1884 średniej szkoły realnej św. Jana, studiował do 1889 nauki przyrodnicze na uniwersytecie we Wrocławiu, w 1889 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy Zur Anatomie einiger Keimblätter. W tym samym roku był asystentem w Muzeum Mineralogicznym we Wrocławiu, do 1891 asystentem w Ogrodzie Botanicznym i Muzeum Uniwersytetu Technicznego w Karlsruhe.
W Gdańsku ponownie od 1891 pracownik naukowy Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, od 1894 kustosz jednego z działów, jednocześnie od 1 X 1904 docent botaniki w Technische Hochschule Danzig, otrzymał tytuł profesora. W 1907 zastąpił Hugona Wilhelma Conwentza na stanowisku szefa Prowincjonalnego Komitetu Ochrony Pomników Przyrody. Od 1 X 1910 do przejścia na emeryturę (15 XI 1922) pełnił obowiązki dyrektora Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej. Od 1904 był członkiem Niemieckiej Akademii Nauk Leopoldiny, w latach 1911–1927 kierownikiem działu antropologicznego gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. Opublikował wiele prac naukowych z zakresu botaniki i ochrony przyrody. Był numizmatykiem.
Katolik, od 8 X 1901 żonaty z Helene Emilie Elvira (ok. 1880 – 5 XII 1931 Gdańsk–Stogi), wyznania ewangelickiego, córką kupca Juliusa Augusta Rompeltiena (1850–1904) i Katheriny Renate z domu Geppelt (1858–1937). Był ojcem Karla Augusta Wilhelma Paula (1916–1939) oraz córek Dorothei Catheriny Heleny (ur. 1904 Gdańsk), Ewy Renaty Marii Heleny (ur. 24 XI 1907) i Charlotty, stanu wolnego. W 1895 mieszkał przy Melzergasse 11 (ul. Słodowników), w 1907 przy Hauptstraße 89 (al. Grunwaldzka) we Wrzeszczu, w 1921 przy Thornscherweg (ul. Toruńska).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego 1609/512, nr 1300; 1609/856, nr 4555.
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 374.