LUCKWALDT FRIEDRICH KARL, profesor Technische Hochschule Danzig
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH KARL LUCKWALDT (25 XI 1875 Szczecin – 10 XII 1945 Rostock, po przesiedleniu z Gdańska), profesor Technische Hochschule Danzig. Syn kupca Carla, brat Karla (ur. 28 II 1879 Szczecin), od 1898 studenta filozofii i teologii na uniwersytecie w Tybindze (Tübingen). W latach 1884–1893 był uczniem szczecińskiego Königliches Marienstiftsgymnasium (Królewskie Gimnazjum Fundacji Najświętszej Maryi Panny; Gimnazjum Mariackie). Od 1893 studiował filologię germańską, od 1894 historię na uniwersytetach w Berlinie, Heidelbergu, Tybindze (Tübingen), Wiedniu i Getyndze (Göttingen). W 1897 uzyskał w Bonn doktorat z filozofii. Od 1900 (po habilitacji) był docentem na tamtejszym uniwersytecie.
W maju 1907 został profesorem i kierownikiem katedry historii THD. Był m.in. promotorem rozprawy doktorskiej Charlotty Brämer. Autor publikacji dotyczących historii i polityki światowej (ukazujących się w reprintach również obecnie), takich jak Deutschland. Russland. Polen (Niemcy. Rosja. Polska, 1929), Österreich und die Anfänge des Befreiungskrieges von 1813 (Austria i początki wojny wyzwoleńczej 1813, 1898), Geschichte der Vereinigten Staaten von Amerika (Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1920; tłumaczona także na język angielski, wydana w USA), Politische Geschichte des Weltkrieges (Historia polityczna wojny światowej, 1919–1922).
Po 1907 był członkiem jednej z niemiecko-liberalnych partii w Gdańsku, po 1920 – prezesem gdańskiego oddziału stowarzyszenia niemieckich historyków. W 1935 przeszedł na emeryturę. Kawaler. Mieszkał przy Rennerstiftsgasse 3 (ul. Gdyńskich Kosynierów).
