MAACK BERTHOLD, oficer
| < Poprzednie | Następne > |
BERTHOLD MAACK (24 III 1898 Hamburg-Altona – 26 IX 1981 Merano, włoski Tyrol), oficer SS. Syn sekretarza miejscowej poczty Hansa Friedricha i Berthy Marii Elisabeth z domu Müller (1874–1934). Po szkole średniej w rodzinnej miejscowości od stycznia 1915 do listopada 1918 służył na frontach I wojny światowej w 45. pułku artylerii polowej z Altony. Wojnę zakończył w stopniu podporucznika (Leutnant). W latach 1919–1920 w oddziałach Freikorps (oddziały ochotnicze) na wschodnich rubieżach Niemiec. W 1920–1931 handlowiec. Od 1 X 1930 członek NSDAP, od 1 X 1931 w SS. W 1931 Sturmführer, w 1933 SS-Oberführer (brygadier), w 1936 SS-Brigadeführer (generał major SS). W latach 1931–1933 dowódca jednostek SS, 1933–1934 w sztabie Nadokręgu SS „Południe-Wschód” (Oberabschnitt Südost) we Wrocławiu, od 22 X do 4 XII 1934 komendant obozu koncentracyjnego Dachau pod Monachium, 4 XII 1934 – 1 XI 1935 dowódca 39. pułku SS (SS-Standarte) w Koszalinie.
Od 1 XI 1935 do 15 IV 1938 dowódca XXVI Okręgu SS (SS-Abschnitt) w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG), jego następcą został SS-Oberführer Johannes Schäfer. Od 15 IV 1938 do 8 V 1945 dowódca XXVI okręgu SS w Dortmundzie. Jednocześnie od marca 1940 do maja 1945 oficer jednostek frontowych Waffen-SS, kończąc jako dowódca 20. Dywizji Grenadierów SS (tzw. 1. estońskiej) wchodzącej w skład VIII. Korpusu Armijnego Wehrmachtu, jednocześnie od kwietnia 1945 szef sztabu tegoż Korpusu. Awansował tu od stopnia SS-Obersturmbannführera (podpułkownika) w 1940 do SS-Brigadeführera SS i Generalmajora Waffen-SS (generał brygady) w 1945.
W Gdańsku przeorganizował miejscowe struktury SS, zwiększył ich liczebność oraz przeszkolił w działaniach bojówkarskich przeciw członkom opozycyjnych wobec NSDAP partii politycznych. Esesmani przechodzili w Gdańsku i w Niemczech szkolenie bojowe, uczestniczyli w wiecach partyjnych oraz wspólnie z członkami Sturmabteilungen (SA, Oddziały Szturmowe) w dziennych i wieczornych przemarszach z pochodniami (Fackelzüge) po ulicach Gdańska, będących pokazem siły i potęgi partii hitlerowskiej w II WMG.
Brali udział w antyżydowskich ekscesach, w tym w akcji niszczenia sklepów żydowskich i sopockiej synagogi w nocy z 22 na 23 października 1937. Z członków gdańskiej SS rekrutowała się w okresie 1939–1941 pierwsza załoga obozu Stutthof i jego podobozów oraz esesmani z Wachsturmbann Eimann SS, dokonujący od września 1939 do wiosny 1940 masowych egzekucji Polaków, Żydów i chorych psychicznie na północnym Pomorzu.
Wielokrotnie odznaczany, począwszy od Krzyża Żelaznego II klasy (1914), poprzez Krzyż Zasługi Wojennej (Kriegsverdienstkreuz; KVK) II klasy „Z Mieczami” (1939), po SS-Totenkopfring (Honorowy Pierścień SS w trupią główką).
Czterokrotnie żonaty: po raz pierwszy 15 III 1919 w Berinie-Charlottenburgu z Margarethe Almą Luise Helmholz (ur. 12 XI 1896 Hamburg), po raz drugi w 1924 w Monachium, po raz trzeci 7 III 1961 także w Monachium, po raz czwarty 23 II 1968 w Sternberg koło Monachium.
Brak informacji o jego życiu i działalności po 1945 w Niemczech Zachodnich. Nigdy nie był oskarżany o zbrodnie wojenne.
