MARQUARDT KARL JOACHIM ALEXANDER, pedagog
| < Poprzednie | Następne > |
KARL JOACHIM ALEXANDER MARQUARDT (19 IV 1812 Gdańsk – 30 XI 1882 Gotha), pedagog. Syn Joachima Friedricha Marquardta. W latach 1823–1830 uczył się w gdańskim Gimnazjum Miejskim, dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju od 1830 studiował filologię klasyczną, filozofię i teologię na uniwersytecie w Halle, w semestrze letnim roku akademickiego 1831/1832 w Lipsku. W 1833 uzyskał kwalifikacje nauczycielskie od 1834 był asystentem nauczyciela w Friedrich-Wilhelms-Gymnasium w Berlinie.
Od 1836 nauczyciel w macierzystym gimnazjum w Gdańsku, po uzyskaniu w 1840 doktoratu na uniwersytecie w Królewcu profesor tego gimnazjum.
Uczył łaciny i greki. Opiekował się przechowywanym w budynku Gimnazjum Miejskiego zbiorem monet i medali, liczącym 12 000 sztuk, będącym w części darem burmistrza Gottfrieda Schwartza dla Gdańska. W 1845 opracował i opublikował katalog tej kolekcji. W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Mieszkał przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka).
W 1856 został dyrektorem Gimnazjum im. Fryderyka Wilhelma w Poznaniu, w 1859 dyrektorem Gimnazjum Ernestinum w Gocie (Gotha). Autor prac dotyczących historii starożytnego Rzymu, m.in. Römische Staatsverwaltung (Rzymska administracja państwowa, 1873–1878), Das Privatleben der Römer (Prywatne życie Rzymian, 1879–1882). Od 1875 członek zwyczajny Królewskiego Saksońskiego Towarzystwa Nauk.
Od ślubu 16 X 1840 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) żonaty był z Johanną Pauliną (ur. czerwiec 1821), córką gdańskiego kupca Valentina Gottlieba Meyer. W 1883 wybito medal z jego podobizną.
Bibliografia:
Altpreuss. Biogr. Bd. 2, s. 420.
br/>
