MOERESIUS SAMUEL, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
SAMUEL MOERESIUS (Moersius, Moersÿ, Maeresius, Mörese, Möresius) (chrzest 21 I 1637 Gdańsk – pochowany 1 I 1682 Gdańsk), lekarz. Syn rektora szkoły św. Piotra i Pawła Johanna Georga Moeresiusa (1598 – 31 XII 1657 Gdańsk), m.in.
jednego z autorów, którzy zamieścili swoje pochwalne utwory w części wstępnej Selenographii Jana Heweliusza, mowy pochwalnej na cześć Jana Kazimierza z okazji zwycięstwa nad Tatarami i Kozakami w 1651; i jego poślubionej w 1620 pierwszej żony Reginy, córki Conrada Neubera (1563–1616), drugiego pastora kościołów św. Piotra i Pawła oraz św. Bartłomieja, którym z okazji ślubu wierszowanym utworem życzenia składał David Hartmannus (In honorem nuptiarum Johannis Georgii Moeresii et Reginae, Conradi Nuberi filiae).
Z bratem Gottfriedem (chrzest 10 IV 1635 w kościele Piotra i Pawła) w kwietniu 1654 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w którym pod przewodnictwem Lorenza Eichstädta (pod którego kierunkiem ukończył naukę w 1658) dwa razy prowadził dysputy (wydane drukiem w oficynie Davida Friedricha Rhetego), zaś pod kierunkiem Johanna Petera Titiusa wygłosił mowę De Doctrinae Gloria, Cui Arma, Et Laurea, Armorum felicitate parta, jure merito concedi…. Okolicznościowymi utworami dokumentował też wydarzenia w swojej rodzinie: w 1652 wierszem żałobnym uczcił śmierci matki (Trauer-Gedicht… Regina Neuberin; inny wiersz z tej okazji napisał także Johann Berg z Lipska), a rok później (1653) wierszem gratulacyjnym drugi ożenek ojca (De nuptiis secundis Joh. Georgii Moeresii cum Ursula Lofia Engelbrecht filia), w 1655 żałobnym utworem śmierć macochy (Seuffzer und Thränen, welche Joh. Georgius Moeresius bey dem Hintritt seiner Frau Ursula Loffsin vergossen hat). W 1654 był jednym z gratulujących profesorowi Gimnazjum Georgowi Neufeldowi jr zawarcia związku małżeńskiego z Elizabethą Bolner, rok później był autorem żałobnego utworu żegnającego Annę Bolner.
12 X 1659, wraz z zamierzającym studiować prawo gdańszczaninem Danielem Hannmannem, zapisał się na studia medyczne na uniwersytet w Groningen, 24 tego miesiąca dołączył do niego brat Georg (wcześniej (od 14 VIII 1656) student teologii w Marburgu), w trakcie studiów przez dwa miesiące podróżował po Anglii. W 1659 napisał wiersz żałobny (drukowany w Gdańsku) po śmierci Judithy, córki burmistrza Johanna Speimanna, wdowy po ławniku Renholdzie Cölmerze (1591–1655). W towarzystwie zamierzającego studiować teologię gdańszczanina Reinholda Georga Pauliego 27 XI 1662 immatrykulował się w Lejdzie, na studia medyczne, w 1664 na Wydziale Medycyny i Fizyki poprowadził dysputę inauguracyjną (Disput. Inaug. repraesentans Florilegium Quaestionum Medicarum) i w tym samym roku otrzymał stopień doktora medycyny. Po powrocie do Gdańska prywatny lekarz ogólny, w 1666 odmówił przyjęcia stanowiska profesora gimnazjum i fizyka (lekarza miejskiego) w Hamm (Nadrenia-Północna Westfalia). 5 VII 1672 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1676 opublikował jednostronicowy druk z anagramami z okazji koronacji króla Jana III Sobieskiego (Anagrammata in regis Poloniae Joannis III coronationem…).
Od ślubu w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w 1668 żonaty był z Abigail (chrzest 25 VIII 1649 – pochowana 23 V 1727 w kościele NMP w grobie nr 19), córką kupca Daniela von Amstern (1615–1671) i Abigail z domu Sievert (1621–1678). Pozostawił trójkę dzieci: Johanna Daniela (chrzest 5 VII 1669), od 1696 żonatego, Reginę Abigail (chrzest 15 II 1672 – pochowana 19 IV 1717 wraz z matką), od 1 V 1708 żonę Johanna Georga Boye (1670–1717), oraz Samuela (chrzest 16 I 1674), od 24 I 1717 żonatego (po raz drugi) z Cathariną Gertrudą, córką Johanna Schlaubitza (brat złotnika Nathanaela Schlaubitza).
Pochowany 8 I 1682 w kościele św. Piotra i Pawła w grobie nr 97.
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Groninganae uitgegeven door het historisch genootschap te Grongingen (1614-1914), Groningen 1915, s. 84.
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 503.
Diem natalem augustissimi et potentissimi imperatoris principis Guilielmi II. Ab Academia Marburgensi die 27 I 1903 ... celebrandum ... (metryka studentów uniwersytetu w Marburgu), Marburg 1903, s. 42.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 483.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 179.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valntina Shlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 131–133.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 9; 450; 3, 343, 376.
