OELHAF NICOLAUS, lekarz, botanik
| < Poprzednie | Następne > |
NICOLAUS OELHAF (20 III 1604 Gdańsk – 23 VII 1643 Gdańsk), lekarz, botanik. Syn Joachima Oelhafa i Anny z domu Haveradt. W semestrze letnim 1622 immatrykulował się na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, 22 X 1625, razem z późniejszym rajcą Adrianem Engelckem, zapisał się na studia na uniwersytecie w Altdorfie. Studia medyczne ukończył we Włoszech korzystając z trzyletniego stypendium Rady Miejskiej Gdańska w wysokości 3000 florenów. We Włoszech w 1630 uzyskał stopień doktora medycyny, uzupełniał wiedzę we Florencji.
Po powrocie do Gdańska w 1632 objął już 29 października tego roku stanowisko lekarza (fizyka miejskiego i był nim do końca życia. Otrzymał także tytuł nadwornego lekarza króla polskiego Władysława IV. Był inicjatorem badań nad ziołolecznictwem lekarskim, przebadał 348 dziko rosnących roślin w okolicach Gdańska, ogłaszając wyniki w dziele Elenchus plantarum circa nobile Borussorum Dantiscum (1643).
25 V 1637 ożenił się w kościele św. Piotra i Pawła z Adelgundą (1601 – pochowana 15 III 1680), córką Joahnna Keckerbarta, wdową po Michaelu Kemmerlingu z Langgasse (ul. Długa), absolwencie studiów w Heidelberg (studiował od 1616), mającą z tego związku córkę Konstancję (później żonę Daniela von Gehema) i syna Johanna Nicolausa (chrzest w kościele św. Piotra i Pawła 20 VIII 1640).
Wierszem żałobnym żegnał go m.in. rektor szkoły św. Piotra i Pawła Johann Georg Moerius.
Bibliografia:
Aeltere Universitäts-Matrikeln. Universität Frankfurt a. O., hrsg. v. Ernst Friedländer, Bd. 1, Leipzig 1887, s. 659.
Die Matrikel der Universität Altdorf, hrsg. Elias von Steinmeyer, Würzburg 1912, s. 192.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valntina Shlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 69.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 342.
