OTZECH JOHANN, pastor w Sobieszewie, diakon kościoła św. Bartłomieja
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN OTZECH (Ouzelius, Johannes Otzechius) (1635 Gdańsk – 28 VI/ 1 VII 1693 Gdańsk), pastor kościoła w Sobieszewie, diakon kościoła św. Bartłomieja. Wnuk ochrzczonego Turka, syn gdańszczanina Ferdynanda (1600–1645) i Gertrudy.
W marcu 1652 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 28 IV 1656 prowadził pod opieką Johanna Petera Titiusa orację metafrastyczną (D.O.M. adjuvante, Christum Dominum patientem deplangere, sed & resurgenti aplaudere Oratione Metaphrastica …), 9 XII 1656 pod opieką tegoż wygłosił mowę o św. Andrzeju Apostole (De S. Andrea Apostolo, Cujus Memmoriam Anniversariam S.S. Ecclesia superiore hebdomada celebravit, Orationem Encomiasticam).
Od 3 X 1659 student uniwersytetu w Wittenberdze, przybył tu z listami polecającymi Vincentiusa Fabriciusa. Odwdzięczył się patronowi przesyłając mu portret profesora Augusta Büchnera, jednego z uczonych chwalących poezję Fabriciusa. Po powrocie do Gdańska wyświęcony 8 V 1664, w latach 1664–1666 pastor w Neukrug (Nowa Karczma, Piaski) i Pröbbernau (Przebrno) (obecnie części Krynicy Morskiej). W latach 1666–1673 pastor w Sobieszewie, od 1673 do 1693 diakon w kościele św. Bartłomieja w Gdańsku.
Autor wierszy okolicznościowych, m.in. żałobnymi utworami żegnał w 1676 zmarłego pastora swego kościoła Michaela Falcka, w 1679 pastora kościoła Najświętszej Marii Panny Nathanaela Dilgera, w 1682 opublikował utwór żałobny w zbiorze przygotowanym przez profesorów i uczniów Gimnazjum Akademickiego po śmierci Aegidiusa Straucha, w 1687 żegnał pastora kościoła św. Jana Salomona Möllera.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy 5 IX 1666 poślubił w kościele NMP Elisabethę, jedną z dziesięciorga dzieci złotnika Hansa (Johanna) Polmanna (Pohlmanna) (zm. 1685). Po raz drugi w tym samym kościele 23 IV 1685 poślubił Rosinę (pochowana tamże 31 VII 1732 w grobie nr 213, w wieku 70 lat), córkę burmistrza Grudziądza Balthasara Lange. Prawdopodobnie ojciec Philippa Otsecha (ur. 1672 Gdańsk), od 1694 studenta we Franeker (Holandia) i być może Johanna Otschecha (Otzecha), od 1694 ucznia gdańskiego złotnika Nathaniela Pressdinga, od 1707 czeladnika u innego złotnika, Konrada Jakoba Keseberga.
Do 1945 w kościele św. Bartłomieja wisiał jego portret.
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis, Bd. 6, s. 121; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 172.
Kriegseisen Jacek, O gdańskich złotnikach w latach 1700–1816, w: ...łyżek srebrnych dwa tuziny. Srebra domowe w Gdańsku 1700–1816, Gdańsk 2007, s. 179–180.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ, ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 9, 55, 59.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 54, 89, 92.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 414, 449.
