PĄGOWSKA TERESA, malarka, docent Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Teresa Pągowska około 1950
Teresa Pągowska w trakcie prac przy malowidle Uczta Gdańszczan na fasadzie kamienicy przy Długim Targu 35
Uczta Gdańszczan na fasadzie kamienicy przy Długim Targu 35
Teresa Pągowska podczas uroczystości wręczenia doktoratu honoris causa gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, Dwór Artusa 2002
Teresa Pągowska Dzieci i owoce, 1955

TERESA PĄGOWSKA (12 VI 1926 Warszawa – 7 II 2007 Warszawa), malarka, docent gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) ( Akademia Sztuk Pięknych (ASP)). Córka Wiktora Pągowskiego i Heleny z domu Żmigrodzkiej. W 1939 ukończyła szkołę powszechną w Poznaniu, podczas wojny uczęszczała na tajne komplety, ukończyła cztery klasy gimnazjum, maturę zdała eksternistycznie w 1947. Od 1945 studiowała malarstwo oraz techniki ścienne w Poznańskiej Szkole Zdobniczej (od 1946 Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych) w Poznaniu, absolutorium uzyskała w 1949, dyplom w 1951. Od października 1948 młodszy asystent, w latach 1949–1950 starszy asystent w poznańskiej uczelni. Od października 1950 do 1958 w gdańskiej PWSSP jako asystent i adiunkt w pracowni malarstwa Stanisława Teisseyre’a na Wydziale Malarstwa, 1958–1962 docent w pracowni Piotra Potworowskiego, 1962–1964 prowadziła pracownię malarstwa. Od 1964 w Warszawie, w okresie 1971–1973 w PWSSP w Łodzi, następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; od 1982 profesor nadzwyczajny (tytularny) sztuk plastycznych, od 1988 profesor zwyczajny. Od 1992 na emeryturze.

Należała do szkoły sopockiej, uczestniczyła w powstaniu zespołowej kompozycji Manifestacja 1-majowa (1951), w latach 1953–1954 brała udział w renowacji i dekoracji kamienic Królewskiej Drogi w Gdańsku (Długi Targ: polichromia i sgraffito kamienicy nr 16, malowidło Uczta gdańszczan na fasadzie nr 35). Na wystawie młodej plastyki Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi (Arsenał, Warszawa, 1955) prezentowała obrazy z cyklu Dzieci, kwiaty i owoce, dekoracyjnie budowane z płaskich plam nasyconych barw, następnie (w okresie gdańskim) tworzyła surrealistyczne prace z umownymi postaciami i przedmiotami w zagadkowych konfiguracjach. Kolejny etap twórczości, między innymi pod wpływem Piotra Potworowskiego, stanowiły kompozycje, w tym kolaże, w rodzaju postkolorystycznej abstrakcji aluzyjnej.

W 2000 otrzymała Nagrodę im. Jan Cybis, w 2001 Nagrodę im. Nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego przyznawaną przez Okręg Gdański Związku Polskich Artystów Plastyków. W 2002 doktor honoris causa gdańskiej ASP (uroczystości odbyły się 9 maja w Dworze Artusa, połączone były z wręczeniem Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego i wernisażem prac artystki). Od 1958 była żoną Stanisława Teisseyre’a, po rozwodzie grafika Henryka Tomaszewskiego (10 VI 1914 – 11 IX 2005) z którym miała syna Filipa Pągowskiego, absolwenta Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, grafika i projektanta. EKA

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii