REMUS MARTIN, diakon kościołów NMP i św. Piotra i Pawła
< Poprzednie | Następne > |
MARTIN REMUS (1547?, 1556?, 1557? Grossenhain, Saksonia – pochowany 28 VII 1623 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku pod płytą nagrobną nr 111), kalwinista, diakon tamże oraz w kościele św. Piotra i Pawła. Syn Martina (ur. przed 1537), w 1572 immatrykulowanego na uniwersytecie w Lipsku, w 1589 kantora w Grossenhain.
Od 1580 nauczyciel w Słupsku, od 1584 pastor kalwiński w Bogatce (Reichenberg) na Żuławach. Od 1592 diakon w kościele św. Piotra i Pawła, od marca 1595 diakon w kościele NMP. M.in. wraz z Thomasem Fabriciusem kalwińskim diakonem przy kościele NMP, prowadził spory teologiczne z luterańskim pastorem Michaelem Coletusem.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1584 z Elisabeth (zachował się anonimowy wiersz gratulacyjny Ἐπιθαλάμια in Honorem Nuptiarum... Martini Rhemi), po raz drugi z poślubioną 5 II 1589 w kościele św. Piotra i Pawła Reginą (1569 – pochowana 10 XII 1625 w grobie nr 445 kościoła NMP), córką Georga Gellnitza. Ojciec 1/ Samuela; 2/ Martina (ur. 1592), zapisanego w grudniu 1605 do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, autora wierszy z
okazji ślubu zawartego w 1610 przez Johannesa Grunwalda (1568–1635) i Elisabethę (1580–1644), córkę Detharda Brandesa oraz w 1612 przez Ludwiga, syna burmistrza Daniela Czirenberga i Catherinę Sparenberg, kończącego naukę pod kierunkiem Adriana Pauliego (Theses De Natura Quas Authore ipsius Naturae favente), od 16 X 1613 studenta teologii w Heidelbergu; 3/ Reginy (chrzest 1 III 1596 – pochowana 3 VIII 1639 w kościele NMP w grobie nr 367), od 19 IX 1619 pierwszej żony poślubionego tamże złotnika Andreasa Stechmessera (ur. około 1592); 4/ Georg, później ławnika; 5-7/ ochrzczonych 14 III 1601 trojaczków Gregora, Johanna i Cathariny, z których wszystkie dożyły wieku dorosłego; córka 27 II 1625 w kościele św. Piotra i Pawła wyszła za mąż za Daniela Unstedta (chrzest 14 VII 1602 tamże); 8/ Ursuli (chrzest 29 XII 1602); 9/ Ursuli (chrzest 14 II 1605 – pochowana 22 I 1658 w kościele NMP), od 16 I 1626 trzeciej żony profesora Gimnazjum Akademickiego Petera Krügera.
Bibliografia:
Die Matrikel der Universität Heidelberg, Bd. 2, berab. Gustav Toepke, Heidelberg 1886, s. 476, 566, 568.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 74.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 34, 79, 108.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 388; 4, 345, 480.