REMUS SAMUEL, producent wyrobów ze złota
| < Poprzednie | Następne > |
SAMUEL REMUS (chrzest 2 III 1586 w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku – pochowany 5 VI 1665 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie rodzinnym nr 228), producent wyrobów ze złota. Syn diakona Martina Remusa (tam więcej informacji o rodzicach i rodzeństwie) i Reginy z domu Gellnitza. W październiku 1599, wraz z gdańszczaninem Michaelem Borckiem, immatrykulował się na uniwersytecie w Wittenberdze. Od 1613 sekretarz gdańskiego burmistrza Johanna Speymanna.
Członek gdańskiego cechu złotników. W 1628, wraz z Hansem von der Hagen, mając wcześniej przyznany przywilej królewski na obszar całej Polski, uzyskali od gdańskiej Rady Miejskiej przywilej wyłączności na import surowca i długotrwałej ochrony dla swoich produktów, czyli wyrobów ze złotego drutu, sprowadzanego z Lyonu (szczególnie frędzli, lamówek/tasiemek, koronek i haftów).
Od 10 VI 1613 żonaty był z poślubioną w kościele NMP Cathariną (pochowana tamże w grobie rodziny Remus 21 V 1661, w wieku 71 lat), córką Corneliusa Kleppinga (Rieppinga) (1564–1613), matką jego chrzczonych w kościele NMP dzieci: 1/ Constantina (chrzest 9 III 1613/1614); 2/ Elisabeth (chrzest 21 VIII 1616 – pochowana 4 X 1652 wraz z mężem), od 6 XI 1637 drugiej żony poślubionego tamże Christiana Wessela (ur. Toruń – pochowany 10 VIII 1648 w kościele NMP w grobie rodziny Remus); 3/ Anny (chrzest 11 VI 1615); 4/ Cathariny (chrzest 21 I 1617/1618); 5/ Barbary (chrzest 15 I 1619/1620); 6/ Florentiny (chrzest 17 I 1622/1623); 7/ Samuela (chrzest 18 III 1620/1621 – pochowany 28 X 1661 w grobie rodzinnym), w czerwcu 1638 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 7 V 1638, wraz z kolegą z Gimnazjum, pochodzącym z Tczewa Danielem Treuge (uczeń od 1637), immatrykulowanego na uniwersytecie w Królewcu, nauki jednak nie podjął i na ten sam uniwersytet zapisanego ponownie 29 X 1639, tym razem z gdańszczaninem Salomonem Ottinghusenem, od 1649 żonatego (imię żony nieznane).
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis ab a. Ch. MDII usque ad a. MDCLX, ed. Carl Eduard Foerstemann, Lipsiae 1841, s. 461.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 1, Leipzig 1910, s. 390, 406.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 134.
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 14.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 280, 388; 3, 412, 5, 179.
