ROSSAU JOHANN, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN ROSSAU (Rossaw, Rossow, Rossovius) (2 XI 1591 Gdańsk – 27 III 1653 Gdańsk), rajca. Syn Johanna (1550 – pochowany 11 XI 1605 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)), przedstawiciela Trzeciego Ordynku z Kwartału Wysokiego, oraz poślubionej w kościele NMP we wrześniu 1579 Anny (1556 – 17 II 1621), siostry późniejszego burmistrza Arnolda von Holtena. Brat, chrzczonych tak jak on w kościele NMP: zmarłej po urodzeniu Anny (chrzest 23 VIII 1580), bliźniaczek Catheriny (chrzest oraz zgon 15 IV 1583) i Elisabeth (chrzest 15 IV 1583 – pochowana 10 VIII 1610), od 25 VII 1610 żony sekretarza Gdańska Davida Fischera, Catheriny (chrzest 17 VI 1584 – 28 III 1654), od 24 IX 1607 żony późniejszego burmistrza, wdowca Bartholomäusa Brandta oraz Arnolda (chrzest 15 V 1587).
W maju 1600 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, następnie (około 1602/1603) był uczniem czwartej klasy w Gimnazjum Akademickiego w Toruniu. Uczył się w Toriniu razem m.in. z Ambrożym von Holten, w 1604 (już do klasy trzeciej) dołączył do nich jego brat cioteczny Arnold Dilger (którego matką była Elisabeth, kolejna córka Arnolda von Holten). W czerwcu 1611 immatrykulował się na uniwersytecie w Giesen, gdzie studiował już wspomniany Arnold Dilger. Razem z nim odbył podróż do Włoch, obaj w 1616 zapisali się na uniwersytet w Sienie Po roku wracali do Gdańska przez Wrocław, w którym 25 X 1617 wpisał się do sztambucha Kosmy Simmera.
Po powrocie do Gdańska zajmował się kupiectwem, wysyłając i sprowadzając towary drogą morską do/z Europy Zachodniej. Od 1630 był ławnikiem, w 1640 wybrano go rajcą i w tym samy roku powierzono urząd sędziego. Awanse z 1640 specjalnym wierszem uczcił Bartholomaeus Rothmannus. Także w tymże samym roku (1640), po swoim teściu Johannie Dalmerze, przejął w dzierżawę od opactwa cystersów w Oliwie tzw. Dwór I w Sopocie (okolice współczesnych ul. Bohaterów Monte Cassino, Dworcowej i Placu Konstytucji).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy 2 X 1619 w kościele NMP ożenił się z Anną (pochowana 1 XI 1621 w tymże kościele), córką rajcy Walthera von Holten. Po raz drugi w tym kościele 7 X 1625 ożenił się z Elisabeth (1600 – 15 II 1651), córką Johanna Dalmera, wdową po poślubionym w 1619 Carlu von der Linde (1592 – 10 IX 1624), synu Adriana, bratanku burmistrza Johanna van der Linde. Zawarcie drugiego związku uczcił weselnym wierszem Johann Schröder, po śmierci Elisabeth Damler wiersze żałobne opublikowali rektor szkoły św. Bartłomieja Johann Klein, kantor szkoły mariackiej Barthomoleus Manhardt, z pocieszającym małżonka również wierszem pośpieszył profesor Johann Peter Titius.
Z pierwszego małżeństwa doczekał się chrzczonych i chowanych w kościele NMP córek Anny Marii (chrzest 29 VII 1619 – pochowana 4 X 1680) i młodo zmarłej Catheriny (chrzest 16 V 1621 – pochowana 6 XI 1624). Anna Maria od 1641 była żoną rajcy i burgrabiego królewskiego w Gdańsku Beniamina Engelcke (1610–1680), który po teściu przejął m.in. Dwór I w Sopocie, i matką przyszłego burmistrza Friedricha Gottlieba Engelckego. Ich ślub uczcił m.in. wierszem weselnym Gerbrandt Hajo, odę przygotował Johannes Kankel.
Pochowany 1 IV 1653 w kościele NMP. Wiersz żałobny opublikował Johann Georg Moeresius, zbiorek wierszy z tej samej okazji opubliowali Michael Conovius, Daniel Jacobi i konrektor szkoły św. Katarzyny Daniel Aschenborn.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 64.
Metryka uczniów toruńskiego Gimnazjum Akademickego, t. 1, wyd. Zenon Hubert Nowak i Janusz Tandecki, Toruń 1997, s. 10.
Chachaj Marian, Związki kulturalne Sieny i Polski do końca XVIII wieku. Staropolscy studenci i podróżnicy w Sienie, Sieneńczycy i ich dzieła w Polsce, Lublin 1998, s. 80–81.
Kenkel Horst, Studenten aus Ost- und Westpreußen an außerpreussischen Universitäten vor 1815, Hamburg 1981, s. 63, 460.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 400.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 271.
