ROSTEUSCHER JOHANN, pastor kościoła św. Katarzyny
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN ROSTEUSCHER (1571 Gdańsk – 8 II 1634 Gdańsk), pastor kościoła św. Katarzyny. Syn gdańskiego kupca Jacoba, zmarłego podczas epidemii dżumy i pochowanego 2 IV 1602 w kościele Najświętszej Marii Panny, oraz Elisabeth (pochowana tamże 29 I 1619, w wieku 79 lat). Brat, chrzczonych tak jak i on w kościele NMP, Reginy (chrzest 22 IV 1582), Catheriny (chrzest 15 IV 1584 – zmarłej jako dziecko), Catheriny (chrzest 9 II 1586), oraz Martina (1577–1622).
W listopadzie 1590 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Dzięki stypendium Rady Miejskiej Gdańska studiował filozofię na uniwersytecie w Wiedniu. Opuszczając ten ośrodek żegnany był wierszami przyjaciół (Carmina gratulatoria in honorem J. Rosteuscher ab amicis scripta cum prima in philosophiae studiis laurea insigniretur (Viennae 1594) / Wiersze gratulacyjne napisane przez przyjaciół na cześć J. Rosteuschera z okazji uzyskania przez niego pierwszego stopnia naukowego z filozofii). 24 IV 1594 immatrykulował się na studiach teologicznych w Wittenberdze, 19 II 1598 słał do Rady Miasta Gdańska dedykowany jej dysputę, dotyczącą komentarza trzeciego rozdziału pierwszego listu św. Pawła do Koryntian, która w 30 XII 1597 był podstawą jego egzaminu z teologii. Zachował się jego sztambuch z okresu studiów. Po powrocie do Gdańska od 1599 diakon, w latach 1629–1634 pastor kościoła św. Katarzyny.
15 II 1600 ożenił się w kościele NMP z Barbarą (ur. około 1580), córką pastora Michaela Coletusa. Po raz drugi ożenił się w tymże kościele 23 III 1628 z Ewą (pochowana 23 XI 165o, w wieku 47 lat), córką Joachima Reicha (Ricciusa) (zm. 1628), która z kolei jako wdowa w 1637 wyszła za Samuela Neubauera (zm. 1666).
Ojciec Nathanaela (ur. 1615) i Christiana, zapisanych w marcu 1631 do Gimnazjum Akademickiego. Nathanael w styczniu 1636 brał udział w dyspucie pod kierunkiem Heinricha Nicolaiego, 25 VI 1639 – jako przewodnik i opiekun (efor) grupy młodych polskich szlachciców: Daniela Stekomskiego, syna kasztelana bracławskiego, Stefana Lipowskiego, Eustachego Ochłopowskiego – immatrykulował się razem z nimi na uniwersytecie w Lejdzie. W 1641 opublikował tamże elegię na cześć wojującego w Niderlandach późniejszego referendarza wielkiego koronnego Aleksandra Koniecpolskiego (1620–1659), w 1645 elegię na cześć biskupstwa i kapituły warmińskiej, w marcu 1646 opublikował z kolei mowę na cześć przybywającej do Gdańska przyszłej królowej polskiej, żony Władysława IV, Ludwiki Marii Gonzagi.
Przypisuje mu się także ojcostwo Johanna (chrzest 31 I 1616 – 1675), ucznia Gimnazjum Akademickiego od kwietnia 1622, Paula (chrzest 21 I 1618), Reginy (pochowana 22 VIII 1641 w wieku 18 lat), Dorothei (pochowana 19 XII 1650 w wieku 21 lat) oraz Anny (ur. 1630), od 1660 żony Caspra Dreserusa pastora w Schönebergu (Ostaszewie na Żuława Malborskich). Pochowany 12 II 1634.
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 305.
Album Academiae Vitebergensis ab a. Ch. MDII usque ad a. MDCII, vol. 2, Halis 1894, s. 409.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 54, 113.
Kotarski Edmund, Fundacje stypendialne w dawnym Gdańsku, w: Fundacje i fundatorzy w średniowieczu i epoce nowożytnej, red. Edward Opaliński i Tomasz Wiślicz, Warszawa 2000, s. 108.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtnis …, Dantzig-Leipzig 1760, s. 7.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 48.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 1, 403 (mało aktualne dane genalogiczne)
