SIEŃKOWSKI MACIEJ, artysta malarz, adiunkt Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
MACIEJ SIEŃKOWSKI (11 X 1962 Gdańsk – 28 IV 2014 Augustów), malarz, pedagog. Syn Eugeniusza Sieńkowskiego i Ireny z domu Dowgiert, brat Elżbiety i Agnieszki (szczegóły w biogramie ojca). Naukę rozpoczął w 1969 w Szkole Podstawowej nr 58 w Gdańsku. Od 1977 kształcił się w I Liceum Ogólnokształcącym w klasie o profilu matematyczno-fizycznym. W 1981 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (WAPG), które przerwał w 1985 i podjął studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W latach 1988–1989 był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Studia ukończył w 1990 w pracowni prof. Hugona Laseckiego.
Od 1989 asystent, następnie adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby (później Katedra Sztuk Wizualnych) na WAPG. W 1997 uzyskał na PWSSP I stopień kwalifikacji zawodowej w dziedzinie malarstwa (doktorat), od 2012 doktor habilitowany tamże. Współpracował z galerią C14 przy Klubie Inicjatyw Społecznych C14, galerią Jesionowa i galerią Wyspa. W 1995, wspólnie z Janem Buczkowskim, Krzysztofem Gliszczyńskim, Dominiką Krechowicz oraz Krzysztofem Wróblewskim był współzałożycielem galerii Koło Związku Polskich Artystów Plastyków w Gdańsku, której program pozostawał w opozycji do kształtującego się w tamtych latach polskiego nurtu krytycznego i w dużej mierze bronił wartości wywodzących się z malarstwa w sztuce współczesnej. Odszedł z galerii w 1999.
Jego twórczość wyrastała z tradycji konstruktywizmu, minimalizmu i w pewnym stopniu konceptualizmu. Do tych kierunków zbliżało go dążenie do uzyskania logicznej struktury obiektu sztuki oraz używanie adekwatnych środków dla przedstawianej koncepcji. Prezentował prace zwarte, bez elementów zbędnych czy wątków pobocznych. Oprócz tradycyjnych technik plastycznych używał również komputera (co w tamtym czasie było nowatorskie), miał dobre wyczucie kompozycji, talent typograficzny i umiejętność projektowania, posługiwał się wydrukiem, fotografią, stosował przekaz audiowizualny. Realizację niektórych prac zlecał.
Wybrane wystawy indywidualne: galeria Wyspa, Gdańsk (1990); Art circles – galeria Koło, Gdańsk (1996); Alfabet – Galeria Kameralna BWA, Słupsk (1997); (1999) Wierzę w sztukę całym sercem – Państwowa Galeria Sztuki, Sopot; (2011) Wielka sztuka nie umiera – galeria Nadbałtyckiego Centrum Kultury, Gdańsk. Ważniejsze wystawy zbiorowe: Kultura i Sztuka 2 – galeria Wyspa (1993), Gdańsk; Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych – Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Wrocław; (1997) Kolekcja Sztuki Współczesnej na 1000-lecie Gdańska – Dawna Łaźnia Miejska, Gdańsk; 5 pozycji w kontekście / Fünf Positionen im Kontext – Galeria Miejska w Bremie / Städtische Galerie im Buntentor Bremen (Niemcy), Pracownia 500 – Muzeum Narodowe w Gdańsku ( Pałac Opatów) (1999); the same = not the same – Gasworks Gallery, Londyn (Anglia) (1999); Artyści Galerii Koło – galeria „Prowincjonalna”, Słubice (1999).
Pośmiertnie jego prace prezentowano na wystawie indywidualnej I believe in art with all my heart w Gdańsku (2014), a także na wystawach zbiorowych, m.in. Medytacje Fibonacciego + sztruksowy zając / wobec Katarzyny Kobro, Muzeum Współczesne Wrocław (2018); Koncepcja obrazu – Twórcy Galerii Koło w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku (2020) oraz na wystawie „Sygnatury” w Gdańskiej Galerii Miejskiej (2022).
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2004). Pochowany 5 V 2014 na cmentarzu Srebrzysko (obok rodziców).
