KOŁODZIEJSKI JERZY, wojewoda gdański
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KOŁODZIEJSKI JERZY na KOŁODZIEJSKI JERZY, wojewoda gdański) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''JERZY KOŁODZIEJSKI''' (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, [[WOJEWODA GDAŃSKI | wojewoda gdański]]. W latach 1951–1957 studiował architekturę na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]]. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża, współtwórca systemu planowania makroregionalnego w Polsce.<br/><br/> | '''JERZY KOŁODZIEJSKI''' (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, [[WOJEWODA GDAŃSKI | wojewoda gdański]]. W latach 1951–1957 studiował architekturę na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]]. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża, współtwórca systemu planowania makroregionalnego w Polsce.<br/><br/> | ||
Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku]], 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.<br/><br/> | Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku]], 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.<br/><br/> | ||
| − | Miał udział w dojściu do podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]], podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107 | + | Miał udział w dojściu do podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]], podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107 004 głosy). W 1989–1991 sekretarz stanu w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Mazowieckiego. Działał w komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk zajmujących się prognozowaniem rozwoju, m.in. przewodniczący Zespołu do spraw Polityki Regionalnej i Ekologicznej, przewodniczący Rady Naukowej Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, członek Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej, Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie RP, Komitetu Nagród Państwowych. Był też m.in. przewodniczącym rady Rozowju Żeglarstwa Gdańskiego (w 1980 uhonorowany medalem „Zasłużony Działacz Żeglarstwa Polskiego”). W 1988 prezes Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska .<br/><br/> |
| − | Żonaty był z Janiną, ojciec Katarzyny. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W | + | Żonaty był z Janiną, ojciec Katarzyny. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W 2003 pośmiertnie odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Uchwałą [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]] z 28 VIII 2003, na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego imieniem nazwano plac przy [[DWORZEC WE WRZESZCZU | dworcu kolejowym we Wrzeszczu]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:32, 30 mar 2024
JERZY KOŁODZIEJSKI (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, wojewoda gdański. W latach 1951–1957 studiował architekturę na Politechnice Gdańskiej. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża, współtwórca systemu planowania makroregionalnego w Polsce.
Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku, 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.
Miał udział w dojściu do podpisania porozumień sierpniowych, podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem stanu wojennego (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107 004 głosy). W 1989–1991 sekretarz stanu w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Mazowieckiego. Działał w komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk zajmujących się prognozowaniem rozwoju, m.in. przewodniczący Zespołu do spraw Polityki Regionalnej i Ekologicznej, przewodniczący Rady Naukowej Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, członek Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej, Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie RP, Komitetu Nagród Państwowych. Był też m.in. przewodniczącym rady Rozowju Żeglarstwa Gdańskiego (w 1980 uhonorowany medalem „Zasłużony Działacz Żeglarstwa Polskiego”). W 1988 prezes Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska .
Żonaty był z Janiną, ojciec Katarzyny. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. W 2003 pośmiertnie odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II. Uchwałą Rady Miasta z 28 VIII 2003, na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego imieniem nazwano plac przy dworcu kolejowym we Wrzeszczu.
