BASZTA NAROŻNA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/d/dd/1_Dwór_Miejski.png
Baszta Narożna, przed nią (ze stromym dachem) Baszta Mała, według Petera Willera, 1687
Dwór Miejski, Baszta Narożna, przed nią (ze stromym dachem) Baszta Mała, Zygmunt Vogel 1788-1790
Baszta Narożna i Dwór Miejski, widok od strony zachodniej, akwarela Augusta Lobegotta Randta z 1856 na podstawie rysunku z lat 20. XIX wieku
Baszta Narożna i Dwór Miejski, Johann Carl Schultz, 1850
Baszta Narożna, widok od strony północno-wschodniej,
około 1890
Baszta Narożna, początek XX wieku
Baszta Narożna i ruiny Dworu Miejskiego, 1950, widok od wschodu (od ul. Zbytki)
Baszta Narożna, 2010

BASZTA NAROŻNA, u zbiegu obecnej ul. Ogarnej i Bogusławskiego. Najstarsza z zachowanych baszt gdańskich, w południowo-zachodnim narożniku murów obronnych Głównego Miasta. Kamień węgielny pod jej budowę położono 26 III 1342 i od niej rozpoczęto budowę głównomiejskich murów. Prostokątna w poziomie przyziemia, pięciokątna na wyższych kondygnacjach, pięciokondygnacyjna, ceglana, nakryta stromym dachem wielospadowym. Wysokość 15 m, rzut w poziomie przyziemia około 6 × 12 m, grubość murów 1–1,5 m, pierwotnie nie miała ściany od strony miasta.

W 2. połowie XIV wieku przebudowana, kondygnacje powyżej przyziemia zaopatrzono w ścięte narożniki. Wieloboczne kondygnacje ozdobiono ostrołukowo zwieńczonymi blendami (płytkimi wnękami w murze), pomiędzy którymi umieszczono tynkowane tarcze (element wyjątkowy w gdańskiej architekturze obronnej średniowiecza). Ostateczny kształt uzyskała w 2. połowie XV wieku, kiedy wymurowano ścianę zamykającą basztę od strony miasta. Wzmocniono również jej walory obronne przez wybudowanie przed nią niskiej (obecnie nie istnieje) cylindrycznej baszty, zwanej Małą, chroniącej narożnik muru niskiego. W latach 1856–1857, wraz z zespołem zabudowy Dworu Miejskiego, przebudowana na siedzibę straży pożarnej.

W 1945 zniszczony został dach i ściana od strony miasta, wypaleniu uległo wnętrze. Zabezpieczona (bez odbudowy tylnej ściany), 5 VI 1960, podczas wichury, zawaliła się wschodnia część murów. Odbudowana na przełomie lat 50. i 60. XX wieku na potrzeby Domu Harcerza (zob. Dwór Miejski). GS

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii