CRISTAL, restauracja, kawiarnia

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Restauracja Cristal, około 1970
Restauracja Cristal, około 1970
Cristal (z lewej) i al. Grunwaldzka
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/a/ad/Cristal_restauracja_1962.jpg
Restauracja Cristal, 1962
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/1/12/Cristal_kawiarnia_1962.jpg
Kawiarnia Cristal, 1962

CRISTAL, Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 105, restauracja (200 miejsc), z tarasem (60 miejsc), kawiarnia (80 miejsc), klub nocny. Otwarta 2 VII 1961 w budynku według projektu wykonanego w gdańskim „Miastoprojekcie" i w gdańskich Pracowniach Sztuk Plastycznych przez architekta Witolda Wierzbickiego (projekt wnętrz artysta plastyk Wiesław Kobyliński z zespołem, konstrukcja inż. Zygmunt Happach). Początkowo przewidywano funkcjonowanie w obiekcie trzech sklepów, reprezentacyjnej restauracji na 150 miejsc i cukierni na 50 miejsc. W trakcie realizacji inwestor zdecydował także o dodaniu na parterze baru samoobsługowego na 100 miejsc (oddany do użytku 20 XII 1961). Kompleksem zarządzały Gdańskie Zakłady Gastronomiczne (GZG), nadając restauracji kategorię „S”.

W pierwszych dwóch latach restauracja i kawiarnia nie znalazły uznania u konsumentów, mówiono o złej lokalizacji, krytykowana była zła jakoś dań (co w grudniu 1961 zmusiło dyrekcję GZG do zmiany obsady kuchenno-kelnerskiej i ogłoszenie stosownych przeprosin na łamach gdańskiej prasy). Kompleks przynosił straty finansowe. Nie przekonywały klienteli odbywane tu rewie mody (29 VII 1961), występy kabaretowe, dansingi (od stycznia 1962), pierwsze w Gdańsku kursy barmanów (1962). Rozwiązania szukano w czasowej zamianie pomieszczeń kawiarni (pierwotnie parter) i restauracji (pierwotnie piętro), co w początkach 1963 przyczyniło się do otwarcia na piętrze największej wówczas powierzchniowo kawiarni w Gdańsku. Przeniesiono tu z sopockiego Grand Hotelu popularną imprezę „Podwieczorek na fali 230” (między innymi 29 IV 1963 z udziałem Jerzego Połomskiego), 10-11 X 1963 zaprezentowano rewię mody jesienno-zimowej, 15 X 1963 miała swój pokaz mody łódzka „Telimena”. W 1966 lokal, czynny od godziny 12 do 8 rano, od 1 października wprowadził „dania dietetyczne” (bezmięsne). 15 XI 1968 odbył się tu pokaz kolekcji odzieży 10 najbardziej znanych polskich zakładów producenckich z udziałem modelek warszawskich.

W 1971 lokal zmodernizowano. Od 20 I 1973 w kawiarni – jako pierwszej placówce tego typu w Gdańsku – wprowadzono zakaz palenia papierosów. W styczniu 1974 i 1975 odbyło się tu rozstrzygniecie konkursów na najlepszych sportowców Wybrzeża poprzedniego roku i Bal Mistrzów Sportu. W 1983 kompleks przeszedł kolejny generalny remont, właścicielem zostało Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej Wrzeszcz.

W styczniu 1990, po przejęciu lokalu od Gerarda Robakowskiego przez Ryszarda Kokoszkę (poprzednio kierownika restauracji Wiking w Nowym Porcie) i po powrocie do pierwotnego układu restauracji i kawiarni, stał się on od 1992 miejscem spotkań biznesmenów (coroczny Bal Biznesmena do 2005) i polityków, początkowo zapraszanych przez prezydent Gdyni Franciszkę Cegielską, następnie przez Lecha Wałęsę (imieniny, wesela synów), od 1993 także gdańskich przedstawicieli Sojuszu Lewicy Demokratycznej (między innymi obiad prezydentowej Jolanty Kwaśniewskiej z gdańskimi biznesmenami w celu zebrania funduszy na dożywianie dzieci). W karcie dań pojawiały się potrawy: śledź à la Wałęsa, śledź à la Kwaśniewski, deser ks. prałata Henryka Jankowskiego z podpisanymi przez nich certyfikatami. Organizowano pierwsze w Polsce popularne bale dla samotnych, od połowy lat 90. XX wieku wybory Dziewczyny „Wieczoru Wybrzeża” (miesiąca, roku), gale z okazji ogłaszania wyników plebiscytu „Głosu Wybrzeża” na najpopularniejszego piłkarza Wybrzeża, pod koniec lat 90. XX wieku pokazy mody. W 1992 działało tu też Casino Poker. Lokal zamknięto w początku 2009, po sprzedaniu piętra, na parterze funkcjonowała już tylko mała restauracja na 80 osób. 30 VI 2011 Rada Miasta wydała zgodę na funkcjonowanie w obiekcie kasyna gry.

W 1964 w pobliżu, na skwerze od 25 II 2021 zwanym Placem Czerwonych Gitar, ustawiono formę przestrzenną (3,8 m) granitową kolumnę na betonowym fundamencie, zakończoną abstrakcyjną rzeźbą, autorstwa Alfonsa Łosowskiego.

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii